Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών και Παγκόσμια Ημέρα Προσβασιμότητας: στις εξαγγελίες είμαστε πρωταθλητές στην εφαρμογή είμαστε ουραγοί

Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών και Παγκόσμια Ημέρα Προσβασιμότητας: στις εξαγγελίες είμαστε πρωταθλητές στην εφαρμογή είμαστε ουραγοί

Η 17η Μαΐου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Τηλεπικοινωνιών. Εθιμοτυπικά γίνονται δηλώσεις για τις εξελίξεις στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, για την προσφορά εξαιρετικών ψηφιακών υπηρεσιών με γνώμονα τις ανάγκες του Πολίτη, και ένα σωρό άλλες ανούσιες καλές προθέσεις για την πρόσβαση όλων των καταναλωτών σε ποιοτικότερες υπηρεσίες.

Την ίδια ημέρα εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Προσβασιμότητας, με στόχο να ενεργοποιήσει ανάλογες δράσεις στις οποίες οφείλουν να προβούν οι πάροχοι υπηρεσιών, για τη βελτίωση της καθημερινότητας αρχικά των Ανθρώπων με Ειδικές Ανάγκες και κατ'επέκταση στη διευκόλυνση όλων, στη βάση της εφαρμογής των αρχών της Σχεδίασης για Όλους. Στη χώρα μας παρά τις συχνές εξαγγελίες δημιουργίας ψηφιακών υπηρεσιών προς όφελος όλων των πολιτών, η κατασκευή τους δεν τηρεί τους κανόνες προσβασιμότητας, με συνέπεια τον αποκλεισμό των Ανθρώπων με Ειδικές Ανάγκες.

Η πύλη της Βουλής των Ελλήνων, οι ιστότοποι των Υπουργείων, το TAXISNET, οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες του Εθνικού Τυπογραφείου, του ΕΡΜΗ, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, του ΑΣΕΠ, του ιστοτόπου ΔΙΑΥΓΕΙΑ, όσων Πρωτοδικείων διαθέτουν ψηφιακές υπηρεσίες, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και οι υπηρεσίες υποβολής αιτημάτων για επιδόματα της ΗΔΙΚΑ, και κάθε λογής ηλεκτρονική υπηρεσία Περιφερειών, Δήμων και Οργανισμών του Δημοσίου εξακολουθούν να μην λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες πρόσβασης των Ανθρώπων με Ειδικές Ανάγκες, για τους οποίους το διαδίκτυο αποτελεί πιθανότατα την μόνη διέξοδο για την λύση σειράς προβλημάτων στην καθημερινότητά τους. Σημειώνεται ότι ο πλήρης αποκλεισμός από όλες τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες πληροφόρησης και αλληλεπίδρασης του πολίτη με το Δημόσιο, που αφορά σε σημαντικό αριθμό πολιτών, αποτελεί παράβαση του Συντάγματος και των νόμων:

• Την παράγραφο 2 του άρθρου 5Α του Συντάγματος, την παράγραφο 6 του άρθρου 21 του Συντάγματος,
• τα άρθρα 4 και 5 του Ν. 3979/2011 “Για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και λοιπές διατάξεις” (ΦΕΚ 138 Α'/16.06.2011),
• το άρθρο 9 του Ν. 4074/2012 (ΦΕΚ 88 Α΄/11.04.2012) που επικύρωσε τη Διεθνή “Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία”,
• της ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης».

Παρά την ύπαρξη του συγκεκριμένου προστατευτικού νομικού πλαισίου για τους ανθρώπους με Ειδικές Ανάγκες στη χώρα μας, όλοι οι ιστοχώροι και οι ψηφιακές υπηρεσίες του Δημοσίου είναι μη προσβάσιμοι. Η λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος του ψηφιακού αποκλεισμού των ανθρώπων με Ειδικές ανάγκες, είναι η οριζόντια εφαρμογή των αρχών της Σχεδίασης για Όλους, αρχές που αποτελούν έναν ακόμη νόμο του ελληνικού κράτους που δεν εφαρμόζεται, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται και να μην προστατεύεται ο πολίτης με Ειδικές Ανάγκες. Ομοίως η καταστρατήγηση της προστασίας του ιδιωτικού απορρήτου του Ανθρώπου με Ειδικές Ανάγκες και η έκθεσή του σε κίνδυνο δύναται να ανατραπούν μετά την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων.